Podróż rozpoczyna się po odwiedzeniu Enocha przez dwóch „wyjątkowo dużych” mężczyzn, których „twarze lśniły jak słońce”, a oczy „były jak płomień” (II En 1,6). Po pożegnaniu z rodziną Enoch zostaje początkowo zabrany przez ludzi do pierwszego nieba na jego skrzydłach, które były „jaśniejsze niż złoto” (II En 3). Każde z niebios ma specjalną funkcję.